طرح های اقتصادی
کمباین برداشت فندق
صاحب ایده: کیوان سپرده
ایده:کمباین برداشت محصول فندق
ایده من درباره یک وسیله ساده دستیه که میشه ازش تو مناطق شمالی کشور برای جمع اوری محصولات فندق استفاده کرد. با توجه به روش برداشت فندوق که هم وقت زیادی میخواد و هم مشکلات کمردردی زیادی رو برای صاحبان این محصول ایجاد میکنه.
تسلا
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیکولا تسلازاده ده ژوئیه 1856درامپراتوری اتریش-مجارستان - متوفی 7ژانویه1943درنیویورک، مخترع ،مهندس برق مهندس مکانیک صربی الاصل آمریکایی است. وی بیشتر به دلیل سهمش در طراحی سیستم نوین برقرسانی براساس جریان متناوب (AC) شناخته میشود.
تسلا پیش از مهاجرت به آمریکا، در زمینهٔ مکالمه از راه دور و مهندسی برق تجاربی کسب کرده بود. وی در سال 1884 به آمریکا مهاجرت کرد تا در شهر نیویورک برای توماس ادیسون مشغول به کار شود. تسلا پس از مدتی کوتاه با کمک حامیان مالی فعالیت مستقل خود را آغاز و با احداث آزمایشگاهها و کارخانجاتی، اقدام به تولید طیف گستردهای از محصولات الکتریکی کرد. حق امتیازموتور القایی و ترانسفورماتور جریان متناوب که از اختراعات ثبت شدهٔ تسلا هستند، توسط جورج وستینگهاوس ، که برای مدت کوتاهی نیز تسلا را به عنوان مشاور خود استخدام کرده بود، خریداری شد. فعالیتهای تسلا در سالهای آغازین توسعه توان الکتریکی همچنین منجر به وارد شدن او در اختلافات شرکتی بر سر اتخاذ جریان متناوب یا جریان مستقیم به عنوان استاندارد انتقال توان الکتریکی شد. از این اختلافات به نام جنگ جریان ها یاد میشود.
تسلا امروزه مخترع رادیو و نیز مخترع قرن بیستم شمرده میشود.
تسلا حداقل در سه کشور، کرواسی ،صربستان و ایالات متحده آمریکابه عنوان قهرمانی ملی مورد تجلیل است.
در روستای سملیجان ،امپراتوری اتریش، کرواسی کنونی زاده شد. پدر او، میلوتین تسلا، یک کشیش ارتدوکس بو
ایرانرود
طرح احداث کانال اتصال دریای خزر به خلیج فارس از سالهای دهه ۳۰ شمسی مطرح بودهاست.
کارشناسان طرحهایی برای ساخت این کانال از مسیرهای مختلف ارائه کردهاند. ساخت کانالی بنبست از دریای خزر به کویر لوت (کانال لوت) نیز مطرح شدهاست. همچنین برخی کارشناسان از متصل کردن دریای خزر به دریاچه ارومیه دفاع میکنند. همچنین دولت منحلشدهٔ شوروی نیز بدلیل وابستگی به مسیر طولانی دریایی، که از تنگههای بسفر و داردانل و کانال سوئز، که تحت کنترل کشورهای ترکیه و مصر (متحدین آمریکا) بود، به منظور تماس از طریق دریا با کشورهایی همچون چین و هند، به ساخت این طرح، علاقهمند بود. این طرح اگرچه تاکنون به طور رسمی مطرح نشدهاست، اما مخالفان و موافقانی دارد.
موافقان به درآمدهای سرشار ناشی از انتقال نفت، گاز، محصولات پتروشیمی و سایر کالاها از آسیای میانه به خلیج فارس، و تغییر، و بهبود آب و هوای ایران بر اثر ریزشهای ناشی از تبخیر آب کانال و جلوگیری از ادامه روند کویری شدن ایران، کاهش شدید هزینههای ناشی از حمل و نقل داخلی کالا، گسترش شیلات در حاشیه کانال و قابل استفاده کردن بخشهای عظیمی از زمینهای کویری ایران اشاره میکنند.
مخالفین نیز به غیر عملی بودن این طرح با توجه به اختلاف سطح آب دریای خزر نسبت به آبهای آزاد، احتمال زیر آب رفتن زمینهای شمال کشور، مشکلات عبور از رشته کوههای البرز، ناتوانی دولت جمهوری اسلامی در اجرای طرحهایی به مراتب کوچکتر از این نظیر اتوبان تهران شمال و گسترش راه آهن و... اشاره میکنند.
اولین طرح توسط مهندس هومان فرزاد در سال ۱۳۴۵ نوشته شده که وی این طرح را به سازمان پژوهشهای علمی کشور ارائه داد. بر اساس این طرح باید بین دریای خزر و خلیج فارس دریاچههایی ایجاد شود تا این دو دریا به هم متصل بشوند. در این ارتباط سه نقطه پست در ایران شامل چاله جازموریان، دشت لوت و دیگری هم دشت کویر در نظر گرفته شد.
سالها بعد طرح دیگری هم توسط آقای مسعود قمی به آقای مهندس موسوی نخست وزیر وقت ارائه شد. ساخت این کانال در دوران دولت هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی نیز بررسی شد. مرکز پژوهشهای مجلس نیز ساخت این کانال را بررسی کردهاست. هم اکنون دکتر بدیع بدیع الزمانی در آمریکا به همراه برخی کارشناسان ایرانی دیگر پیگیر ساخت این طرح هستند و پروژهای با نام «ایرانرود» (Iranrood) نیز آماده کردهاند.
بر پایه بررسیهای جغرافیائی و زمینشناسی شروع مسیر از خلیج کوچک واقع در باختر خلیج چابهار به سوی شمال آغاز و پس از گذشتن از کنار شهر بم، کویر لوت را گذرانده، از کنار کویر نمک و شهر طبس به سوی شمال عبور نموده در حوالی ۱۳۰ کیلومتری خاور شاهرود به سوی شمال باختری متمایل شده و پس از گذشتن از کنار گرگان به بندر ترکمن در دریای خزر میرسد.
طول آبراه بین ۱۴۶۵ کیلومتر تا ۱۶۰۰ کیلومتر برآورده شدهاست. در طول مسیر باید کانالی به ژرفای ۵۰۰ متر حفر شود و از آنجائی که سطح دریای خزر نزدیک به ۲۹ متر از سطح دریای آزاد پائینتر است، در بخش کوچکی از مسیر در شمال ایران از الگوی کانال پاناما استفاده شده و تالابهایی ساخته خواهد شد تا از سرازیر شدن آب دریای آزاد به دریای مازندران جلوگیری به عمل آید. در همین ناحیه میتوان با نصب توربین، برق سراسر آبراه را تأمین نمود. پهنای آبراه در پائین ۲۵۰ متر و در سطح زمین ۱۰۰۰ متر پیشبینی میشود تا بتواند رفت و آمد دو سویه کشتیهای بزرگ از جمله نفتکشها را امکانپذیر سازد.
عملیات اجرایی طرح شیرینسازی و انتقال آب از دریای خزر به حوزه فلات مرکزی ایران، بامداد روز دوشنبه، ۲۸ فروردین ۱۳۹۱، با حضور محمود احمدینژاد، رییسجمهوری اسلامی ایران، در منطقه گوهرباران ساری آغاز شد. هزینه اجرای این طرح، دو هزار میلیارد تومان و پیمانکار اصلی آن قرارگاه خاتمالانبیای سپاه پاسداران است. این طرح قرار است سالانه ۵۰۰ میلیون متر مکعب آب را پس از شیرینسازی در کنار دریا از طریق لولههای آبرسانی به مناطق مرکزی ایران از جمله استانهای سمنان، قم و اصفهان برساند. بخش اول طرح انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی و سمنان که استان زادگاه محمود احمدینژاد است، ۲۴ ماه زمان میبرد.
آخرین اخبار
- «درخت ناسا» در مریخ؛ دستگاهی که از جو سیاره سرخ اکسیژن تولید میکند
- خورشید در مخزن
- بحرانهای زیست محیطی ایران ده سال دیگر به اوج میرسد
- خلق ثروت آب در گرو بهرهمندی از استارتاپهاست
- چشمگیر نبودن سیاستها برای علاجبخشی دریاچه ارومیه
- تفاوت طوفانهای نمکی دریاچههای "ارومیه" و "آرال"
- فقط ۶ درصد ایرانیان درباره تغییرات آب و هوایی مطالعه میکنند
- راهکار دانشمندان هاروارد برای تبدیل CO2 به CO/راهی برای مقابله با گرمایش زمین
- نسخه مهار بحران آب
- جهان در انتظار خودروهای برقی بدون باتری