ایده ها

دانمارکی ها با کمک معماران برجسته و طراحان راهبر برای رسیدن به سیستمی جهانی در حال سرمایه گذاری عظیم بر روی کشاورزی شهری می باشد.رویکردی زیست محیطی برای تولید مواد غذایی. "ویلیام مک داناف" و شرکا، شرکت "جی ایکس ان" با معماران شرکت "تری ایکس ان"، شرکت "بی سی وی ای" و اورلند، همکاری کرده اند تا طرحی نو برای پارک کشاورزی غذایی در هاب(مرکز) نوآوری کشاورزی در نزدیکی شهر آرهاس دانمارک توسعه دهند.

این پروژه طراحی شده تا همکاری بین محققان و تجاررا بالا برده و توانایی آنها برای افزایش بازده در محیط شهری متراکم را بالا ببرد، تا از انیت غذایی طولانی مدت بدون تخریب محیط زیست اطمینان حاصل شود.

بنابر گفته های ویلیام داناف و شرکا،پارک غذا کشاورزی برای اولین بار در 2009 افتتاح شد. این پارک به شورای غذا و کشاورزی دانمارک تعلق دارد و میزبانی 75 شرکت و هزار کارمند را بر عهده دارد و در حال حاضر وسعتش 44 هزار متر مربع میباشد و قرار هست در چند فاز تا 280 هزار متر مربع در سی سال خواهد رسید.

برق خورشیدی، بادی ، ذخیره آن  و کلان داده : دلیلی که باعث رایکان شدن برق به زودی خواهد شد.

بانک  سرمایه گذار جهانی سیتی پیشبین کرده که ترکیب منابع انرژی نزدیک به رایگان خورشیدی و بادی به همراه تحلیل هوشمنده داده ها " کلان داده" احتمالا قادر به تحویل رایگان برق خواهد شد.چیزی که نیم قرن پیش توسط انرزی هسته ای قول داده شده بود.

مفهوم برق رایگان در سال 1960 مشهور شد، هنگامیکه  هم جوشی هسته ای به عنوان راهی برای تولید برق رایگان تبلیغ شد.

بانک سیتی  این مقاله را در سری های " نوآوری تحول آفرین" اعلام کرده است.

وقتی که در مورد هم چوشی هسته ای ادعا شد،این فناوری در مرحله جنینی بود و معلوم شد که اصلا رایگان نبوده و به طور فوق العاده ای گران بوده است.اما انرژی خورشیدی و بادی بهمراه تقاضا و بهینه سازی ذخیره ممکن است نهایتا این ادعا را عملی سازند.

کلان داده و تحلیل داده ها به سرعت در حال توسعه به منظور اتوماسیون، پیش بینی، سفارشی سازی و دموکراتیزه کردن انرژی می باشند.

نتیجه نهایی این است که انرژی بیشتری با منابع کمتری تولید می کنیم.....هدفی که به صورت چشمگیری هزینه برق را برای همه کاهش میدهد، با احنمال برق رایگان برای برخی در گوشه گنار که در نهایت محقق می شود.

سیتی تنها موسسه تحقیقاتی نیست که چنین پیش بینی کرده است.

اوایل امسال 2016، الن ویلامز، مدیر برنامه تحقیقات پیشرفته وزارت انرزی ایالات متحده در بخش انرزی های جایگزین، به روزنامه گاردین گفت که:" ما به جام مقدس در باتری ها دست پیدا کرده ایم."

علیرغم نتایج خیلی امیدوارکننده از 75 پروژه تحقیقاتی منحصر بفرد ذخیره انرژی که آرپا- ای بدست آورده، در حالیکه، جام مقدس، ذخیره کم هزینه برق همچنان مبهم باقی مانده است.

تعدای از استارت آپ ها به تولید ادواتی که اقتصادی، امن، جمع و جور، و به اندازه کافی انرژی متراکم برای ذخیره برق با هزینه کمتر از 100 دلار در هر کیلو وات ساعت نزدیک شده اند. ذخیره برق در این قیمت دارای اثری شگفت انگیز خواهد بود، غلبه بر مشکل تغذیه 24 ساعته در هفت روز هفته ی شبکه با برق تجدیدپذیر که هنگامی در دسترس هست که باد میوزد و خورشید می تابد، و خودروهای برقی را ارزانتر و سبکتر خواهد کرد.

But those batteries are not being commercialized at anywhere near the pace needed to hasten the shift from fossil fuels to renewables. Even Tesla CEO Elon Musk, hardly one to underplay the promise of new technology, has been forced to admit that, for now, the electric-car maker is engaged in a gradual slog of enhancements to its existing lithium-ion batteries, not a big leap forward.

اما این باتری ها تجاری سازی نشده اند و

In fact, many researchers believe energy storage will have to take an entirely new chemistry and new physical form, beyond the lithium-ion batteries that over the last decade have shoved aside competing technologies in consumer electronics, electric vehicles, and grid-scale storage systems. In May the DOE held a symposium entitled “Beyond Lithium-Ion.” The fact that it was the ninth annual edition of the event underscored the technological challenges of making that step.

در حقیقت، بسیاری از محققان معتقدند ذخیره انرژی مجبور خواهد بود تا فرمی کاملا جدید از شیمی و فیزیک اتخاذ کنند، فراتر از باتری های لیتیوم یونی که در طول دهه گذشته در کنار تکنولوزیهای رقیب در لوازم خانگی ، خودروهای برقی، و سیستم هی با مقیاس شبکه ای به زور پیش رفته است. در می 2016 وزارت انرژی سمپوزیم "فراتر از لیتیوم یون" برگزار کرد. واقعیت این هست که این سمپوزیم نهمین دوره ی سالانه این رویداد  برای برداشتن قدمی در چالشهای تکنولوزیک تاکید کرد.

Qichao Hu, the founder of SolidEnergy Systems, has developed a lithium-metal battery (which has a metallic anode, rather than the graphite material used for the anode in traditional lithium-ion batteries) that offers dramatically improved energy density over today’s devices (see “Better Lithium Batteries to Get a Test Flight”). The decade-long process of developing the new system highlighted one of the main hurdles in battery advancement: “In terms of moving from an idea to a product,” says Hu, “it’s hard for batteries, because when you improve one aspect, you compromise other aspects.”

چیچا هو، موسس شرکت سیستمهای انرژی جامد، باتری لیتیوم فلزی توسعه داده است( که دارای آند فلزی، به جای مواد گرافیتی که در باتری های متداول لیتیوم یونی استفاده می شود) که پیشرفتی چشمگیر در دانسیته انرزی نسبت به دستگاههای امروزی ارایه میکند. فرآیند ده ساله توسعه سیستمهای جدید یکی از موانع اصلی در پیشرفت باتری را برجسته کرد. هو میگوید:" عبارت حرکت از ایده به محصول"، " در مورد باتری ها سخت می باشد، زیرا شما یک جنبه را بهبود می دهید ف سایر جنبه ها را 

Added to this is the fact that energy storage research has a multiplicity problem: there are so many technologies, from foam batteries to flow batteries to exotic chemistries, that no one clear winner is attracting most of the funding and research activity.

According to a recent analysis of more than $4 billion in investments in energy storage by Lux Research, startups developing “next-generation” batteries—i.e., beyond lithium-ion—averaged just $40 million in funding over eight years. Tesla’s investment in its Gigafactory, which will produce lithium-ion batteries, will total around $5 billion. That huge investment gap is hard to overcome.

“It will cost you $500 million to set up a small manufacturing line and do all the minutiae of research you need to do to make the product,” says Gerd Ceder, a professor of materials science at the University of California, Berkeley, who heads a research group investigating novel battery chemistries. Automakers, he points out, may test new battery systems for years before making a purchase decision. It’s hard to invest $500 million in manufacturing when your company has $5 million in funding a year.

Even if new battery makers manage to bring novel technologies to market, they face a dangerous period of ramping up production and finding buyers. Both Leyden Energy and A123 Systems failed after developing promising new systems, as their cash needs climbed and demand failed to meet expectations. Two other startups, Seeo and Sakti3, were acquired before they reached mass production and significant revenues, for prices below what their early-stage investors probably expected.

Meanwhile, the Big Three battery producers, Samsung, LG, and Panasonic, are less interested in new chemistries and radical departures in battery technology than they are in gradual improvements to their existing products. And innovative battery startups face one major problem they don’t like to mention: lithium-ion batteries, first developed in the late 1970s, keep getting better.

در عین حال، سه تولید کننده بزرگ باتری، سامسونگ، ال جی و پاناسونیک، علاقه کمتری به شیمی جدید و

آیا رباتها دوست ما هستند یا دشمن؟

تاریخچه شروع رباتها و ادامه آن تا کنون

منبع:فایننشال تایمز