اخبار

آب شیرین‌کن‌ هسته‌ای راهکار غلبه بر چالش کم‌آبی است

به گزارش خبرنگار مهر، مدیریت منابع آبی کشور با توجه به اقلیم گرم و خشک ایران طی سالهای اخیر با دشواری همراه شده است. به این ترتیب تغییر الگوهای آب و هوایی کشور ، نهادهای ذی ربط را برای خلق منابع جدید آبی با محدودیت مواجه کرده است، چرا که از سویی بارش نزولات کاهش یافته و از سویی دیگر ضعف مدیریت منابع و مصارف موجب تشدید این چالش شده است. 

به عقیده کارشناسان هرچند که مدیریت منابع ناشی از بارندگی و مدیریت مصرف (صرفه جویی) لازم و اصلاح روند انتقال و توزیع آب به بخش های مختلف واجب است، اما از آنجایی که چنین رویه ای به تنهایی نمی تواند کشور را در عبور از چالش آب یاری کند، باید در فکر خلق منابع تامین آب جدید هم باشیم. یکی از این راه ها استفاده از آب دریا به عنوان منبع مصرفی آب کشور است. روشی متداول که اغلب کشورهای حاشیه خلیج فارس از آن برای تامین آب مورد نیاز خود استفاده می کنند.

به طور کلی به جداسازی نمک از آب دریا، شیرین سازی گفته می شود که برای نمک‌زدایی، فناوری‌های مختلفی به کار می‌رود. روش‎های متداول، به دو دسته‎ کلی فرآیندهای حرارتی و فرآیندهای غشایی تقسیم می‎شوند. از ترکیب این دو دسته، روشی جدید به نام هیبریدی، به وجود می‌آید.

با احداث نیروگاه در کنار نوارهای ساحلی می توان از حرارت تولید شده توسط نیروگاه برای ایجاد حرارت جهت تبخیر آب در روند شیرین سازی استفاده کرد. که به این روش، شیرین سازی به طریق حرارتی گفته می شود. در روش غشایی نیز آب شور از یک غشا نانومتری عبور داده شده و نمک آن جدا می شود. روش هیبریدی نیز ترکیبی از این دو روش است. اما در این بین استفاده از انرژی هسته ای ( نیروگاه های هسته ای) برای احداث واحد آب شیرین کن یکی از بهترین روش هاست. چرا که علاوه بر اینکه از انرژی پاک استفاده می شود و کمترین آلودگی را دارد، می توان از هر دو روش غشایی و حرارتی در روش شیرین سازی آب استفاده کرد.

آب شیرین‌کن هسته‌ای مقرون به‌صرفه‌تر از فسیلی است

میثاق مولایی، کارشناس حوزه انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه شیرین سازی آب یکی از دستاوردهای نیروگاه های هسته ای است، گفت: با احداث یک واحد شیرین سازی در کنار نیروگاه های هسته ای می توانیم با استفاده از راکتور آن به شیرین سازی آب بپردازیم که البته حجم تولید آن متفاوت است.

وی با بیان اینکه هزینه تولید هر مترمکعب آب توسط سیستم آب شیرین کن ها با استفاده از سوخت فسیلی کمی بیش از ۳  تا ۵ هزار تومان است، ادامه داد: علاوه بر هزینه بالای تولید این روش آب، باید دقت داشت که به هر حال استفاده از انرژی فسیلی آلودگی زا ست در صورتی که درباره آب شیرین کن های هسته ای چنین نیست و انرژی مورد نیاز آنها از طریق انرژی پاک هسته ای تامین می شود که خروجی بهتری از نظر کمی و کیفی نسبت به مدل تقطیر در شیرین سازی دارد.

به گفته این کارشناس انرژی، هزینه تولید هر مترمکعب آب شیرین توسط اب شیرین کن های هسته ای ۵ درصد دلار است و شاید در نگاه نخست آب گرانی باشد اما با توجه به هزینه ساخت نیروگاه هسته ای و احداث واحد شیرین ساز آب در کشورهای مختلف، هزینه تمام شده متغیر است؛ در مجموع تجربه جهانی نشان داده است که ساخت آب شیرین کن های هسته ای به صرفه است.

مولایی اظهار داشت: فاز نخست واحد شیرین‌سازی آب نیروگاه بوشهر روزانه ۵ هزار مترمکعب آب را شیرین می­‌کند و فاز دوم آن ۱۰ هزار متر مکعب؛ که معادل ۲۰ درصد از نیاز شهر بوشهر است. البته این رقم در حال گسترش است و می تواند سهم بیشتری را ازآن خود کند.

وی با اشاره به هزینه بالای تولید آب از آب شیرین کن ها، توضیح داد: به طور کلی در مقایسه با تامین آب از سدها می توان گفت تولید آب شیرین از طریق آب شیرین کن های هسته ای هزینه بالاتری داشته و گران تر است؛ این در حالی است آب در ایران همانند برق و گاز کالای ارزانی است و ما می توانیم در روش شیرین سازی هسته ای با چاره جویی و کاهش هزینه های نخست سرمایه گذاری، هزینه تمام شده را کاهش دهیم. ازسویی دیگر با توجه به محدودیت آب سدها تولید آب توسط آب شیرین کن ها بالاخره باید کلید بخورد چرا که پایداری تامین آن بالاتر است.

سردرگمی برای حل ورشکستگی آب

مروری بر وضعیت برداشت‌ آب‌های زیرزمینی، مصرف ۱۱۰ درصدی آب‌های تجدیدپذیر، کم‌بارشی ۱۱ ساله، گسترش خشکسالی در ۹۷ درصد مساحت ایران، خشکی تالاب‌ها و دریاچه‌ها، بحران کمبود آب شرب در تعدادی از شهرهای کشور نمایانگر وضعیت بحرانی آب کشور است.

 

 به گزارش ایسنا، چندی پیش محمد مجابی - رئیس کمیته محیط زیست مجمع تشخیص مصلحت نظام - اعلام کرد که میزان آب‌های سطحی ایران طی پنج سال گذشته به زیر ۱۰۰ میلیاردمترمکعب رسیده است. او این وضعیت را ناشی از کمبود بارش‌ها دانست و در گفت‌وگو با ایسنا تاکید کرد: متوسط بارندگی ایران طی ۵۰ سال گذشته از ۲۵۰ میلی‌متر به ۲۰۵ میلی‌متر کاهش یافته است همچنین متوسط دما طی ۱۵ سال گذشته ۱.۱ درجه سلسیوس بیشتر شده است.

 

مقام اول ایران در مصرف آب‌های تجدیدپذیر

عیسی کلانتری هم که سابقه وزارت در وزارتخانه جهاد کشاورزی دارد و طی یک سال گذشته به عنوان رئیس سازمان حفاظت محیط زیست می‌کند، یکی از آن مدیرانی است که طی سال‌های گذشته بارها در مورد بحران آب سخن گفته و در مورد مصرف بیش از حد آب‌های تجدیدپذیر و زیرزمینی هشدار داده است. او در پاییز سال ۹۴ اعلام کرد که بر اساس پروتکل‌های سازمان ملل متحد حق داریم که فقط از ۴۰ درصد آب‌های تجدیدپذیر استفاده کنیم اما در حال حاضر ۸۶ درصد از آب‌های تجدیدپذیر کشور مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد یعنی ایران بالاترین مصرف‌کننده آب‌های تجدیدپذیر در جهان است.

 

جالب این است که طی سه سال گذشته با وجود آگاهی به مشکل کمبود آب، مسیر گذشته طی شده است و از ۸۶ درصد مصرف آب‌های تجدیدپذیر به ۱۱۰ درصد رسیده‌ایم. این موضوع را کلانتری طی چند ماه گذشته، یعنی دقیقا در بازه‌ای که به عنوان رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور انتخاب شده است؛ اعلام کرده است.

 

به گفته او این کار به معنای خودکشی است.

 

خشکسالی‌های درازمدت بلای جان ایران

این اعداد و ارقام با بررسی وضعیت خشکسالی کشور آن هم خشکسالی بلندمدت به طور کامل قابل اثبات است. بر اساس آخرین گفته‌های صادق ضیائیان - رئیس مرکز ملی خشکسالی کشور - ۹۷ درصد مساحت ایران را خشکسالی درازمدت و انباشته در برگرفته است و همین موضوع، وضعیت وخیم ذخیره آبی کشور را در مناطق مختلف نشان می‌دهد.

 

بی‌توجهی به شرایط اقلیمی ایران؛ مهمترین دلیل پیشامد بحران آب

وضعیت وخیم آبی ایران را رئیس سازمان هواشناسی هم تایید می‌کند و با اشاره به اینکه در ۱۱ سال گذشته بارش‌های کشور به بالای نرمال نرسیده است، به ایسنا می‌گوید: کمبود بارش پی‌درپی و افزایش ۱.۵ درجه‌ای دمای ایران پیامدهای روشن تغییر اقلیم است که بحران آب ایران را تشدید کرده است البته بخشی از بحران آب، ریشه در توسعه ناپایدار دارد که بیش از حد توان اقلیم منطقه بارگذاری شده است.

 

داود پرهیزکار که بی‌توجهی به شرایط اقلیمی ایران را مهمترین دلیل پیشامد بحران آب در ایران می‌داند، تاکید می‌کند که به جای مقابله یا مبارزه با اقلیم ایران، باید با آن سازگار شویم. باید قیول کنیم که ایران یک کشور کم‌آب است و در منطقه‌ای خشک و نیمه خشک قرار گرفته است

لازم به ذکر است سازمان هواشناسی کشور که نمایندگی هیات بین‌الدولی تغییر اقلیم (IPCC) را برعهده دارد، مدت‌ها پیش زنگ تغییر اقلیم را در ایران به صدا درآورده و وقوع آن را در ایران اعلام کرده است. به همین علت رئیس سازمان هواشناسی با تاکید بر مستند بودن تغییر اقلیم رخ‌داده در ایران، می‌گوید: شواهد و اندازه گیری‌های صورت گرفته در سازمان هواشناسی طی ۵۰ سال گذشته، نشان می‌دهد که تغییر اقلیم در ایران رخ داده است و برای اثبات آن مدرک داریم.

 

استادان دانشگاه هم بحران آب ایران را قطعی می‌دانند. در همین زمینه علی مریدی - کارشناس مدیریت منابع آب و استاد دانشگاه شهید بهشتی - در گفت‌وگو با ایسنا تاکید می‌کند که بحران آب در ایران قطعی است و این موضوع با عدد و رقم قابل اثبات است. اگر نسبت میان «میزان مصرف آب» و «میزان آب موجود» را اندازه‌گیری کنیم و عدد به دست‌آمده از این شاخص بالای ۰.۴ باشد وارد تنش آبی می‌شویم و در صورتی که بالای ۰.۹ باشد به مرحله بحران آب می‌رسیم. نکته تاسف‌بار اینکه در بسیاری از مناطق کشور ما این عدد به نزدیک «یک» می‌رسد و حتی در شهرهایی مثل مشهد و اصفهان نسبت مصرف آب به میزان آب موجود از عدد یک هم بیشتر است. به‌طور کلی در فلات مرکزی ایران از جمله استان‌های اصفهان، کرمان، یزد، سمنان و خراسان عمده برداشت‌ها از آب‌های زیرزمینی است.

 

آنگاه که بحران آب به ورشکستگی تبدیل می‌شود

مهدی میرزایی - استاد دانشگاه آزاد تهران مرکز که دکترای مدیریت منابع آب دارد - ضمن تایید وضعیت نگران‌کننده آب ایران معتقد است: ایران بحران آب ندارد بلکه ورشکستگی آبی دارد و مدیریت نکردن بحران آب، کشور را دچار ورشکستگی آبی کرده است. ورشکستگی آبی شرایطی است که بحران را دیده، لمس کرده و آثار ناشی از آن را متحمل شده‌ایم اما هیچ وقت کاری برای حل آن انجام نداده‌ایم. ورشکستگی، موقعیتی پیچیده است که در نتیجه بی‌توجهی به بحران ایجاد می‌شود یعنی چرخه اقدامات اشتباه به قدری تکرار شده است که دیگر امکان هیچ بهبودی وجود ندارد.

 

به گزارش ایسنا، همان‌طور که گفته شد دولتمردان خود بارها بر کم‌آبی و خشکی مناطق مختلف کشور به‌ویژه مرکز اعتراف کرده‌اند و برای جبران این محدودیت‌های آبی گسترده تصمیماتی مثل سدسازی‌، بارورسازی ابرها و حتی انتقال آب از طریق کانال‌ گرفته‌اند. قطعا بُعد مهم در حل بحران آب بررسی علمی چنین طرح‌ها و پروژهایی است تا اثربخشی آنها از نگاه کارشناسان هم مورد تایید قرار گیرد. باورسازی ابرها ایده‌ای است که حداقل در یک سال اخیر بارها از سوی وزارت نیرو به عنوان راهکار مهم برای جبران کم‌آبی استان‌های خشک مثل یزد مطرح شده است. جالب اینکه این طرح‌های پرهزینه به هیچ وجه مورد تایید سازمان هواشناسی کشور - که بیشترین متخصصان آب و هواشناسی و اقلیم‌شناسی را دارد - قرار نگرفته است.

 

بارورسازی ابرها و انتقال آب، ایده‌های ژول‌ورنی است

به همین علت رئیس سازمان هواشناسی بارورسازی ابرها را ایده ژول‌ورنی می‌داند و به ایسنا می‌گوید: مطمئنا بارورسازی ابرها مشکل کم آبی را حل نمی‌کند. ۷۰ سال از بارورسازی ابرها در جهان می‌گذرد و تحقیقات بسیاری در این زمینه انجام و منتشر شده است و نتیجه این تحقیقات تاکید دارد که باروری ابرها راه حل رفع مشکل خشکسالی و کم آبی نیست بنابراین کشورهایی که در دنیا صاحب تکنولوژی بارورسازی ابرها هستند این شیوه را رها کرده و سراغ مدیریت منابع آب رفته­‌اند.

 

افراد خواب‌نما طرح ندهند

پرهیزکار انتقال آب خزر به مناطق مرکزی کشور و انتقال آب دریای عمان به کرمان به منظور ایجاد صنعت فولاد را دیگر ایده‌ ژول ورنی دانسته و معتقد است: این ایده‌ها همگی تخیلی است. انتقال آب‌ها مثل همان ایده تمیز کردن هوای تهران با هواپیما است که زمانی عده‌ای خواستند با هواپیمای سم پاش آب بپاشند و با این کار هوا را تمیز کنند؛ کاری که باعث شد همه دنیا به ما بخندند. این‌ها همه ناشی از فکرهای بیمار است که شب خواب‌نما و صبح بلند می‌شوند و طرحی را بدون داشتن مبنای علمی اجرا می‌کنند.

 

آب قیمت‌گذاری شود

واقعیت آن است که کارشناسان، باورسازی ابرها و انتقال آب را به عنوان راهکار دائمی حل بحران آب رد می‌کنند و تاکید دارند که اول از همه سازگاری با اقلیم خشک و نیمه خشک ایران مورد توجه قرار گیرد و باید هر تصمیمی برای توسعه با محوریت همین موضوع باشد. در همین راستا از بارگذاری جدید در مناطق کم‌آب خودداری شود و حتی طرح‌های توسعه‌ای اجرا شده مورد بازبینی قرار گیرد. افزون بر این برخی اقتصاد آب را راهکار اساسی برای حل بحران آب مطرح می‌کنند. راهکاری که علی مریدی، - کارشناس مدیریت منابع آب - تاکید زیادی روی آن دارد و می‌گوید: قیمت‌گذاری و وضع مالیات برای آب، نوعی ابزار کنترلی برای مصرف آن ایجاد می‌کند و به‌طور قطع باعث کاهش مصرف آب و حفظ ذخایر آبی کشور می‌شود. از سوی دیگر این روند باعث ایجاد درآمد برای دولت می‌شود و دولت حتما باید این سرمایه کسب‌شده را برای بهبود راندمان آب خرج کند.

 

آب مجازی، راهکار مهم برای حل بحران آب

 مهدی میرزایی - دیگر کارشناس مدیریت منابع آب - هم پذیرش ورشکستگی آبی (water bankruptcy) را مهمترین راهکار خروج از بحران کنونی می‌داند و تاکید می‌کند: باید بپذیریم که در بن‌بست آبی قرار داریم و حتما این موضوع مهم را با مردم در میان بگذاریم چون پذیرش ورشکستگی آبی، مهمترین کار در شرایط موجود است.

 

این کارشناس همچنین آب مجازی را راهکاری مهم برای حل بحران آب می‌داند و به ایسنا می‌گوید:‌ بسیاری از کشورهای دنیا از جمله عربستان، اسرائیل، چین و ژاپن که توان تولید برخی محصولات را ندارند از طریق همکاری با سایر کشورها به سمت تولید آن در یک سرزمین دیگر می‌روند و با این کار ضمن تامین محصول مورد نیاز، منابع آب خود را هم مدیریت می‌کنند بنابراین ما هم می‌توانیم از طریق همکاری با همسایه‌ها این موارد را مدیریت کنیم.

 

قوانین آب به ضمانت اجرایی نیاز دارند

متاسفانه ایران یکی از بزرگترین واردکنندگان آب مجازی دنیا است در حالی‌که می‌توانست با کشورهای همسایه در این زمینه همکاری کند، به‌طوری که با احداث سد و تنظیم آب بتواند کاشت محصولات را در خارج از سرزمین ایران دنبال کند. متاسفانه فضایی برای گفت‌وگو در این زمینه‌ها وجود ندارد تا بتوانیم با کشورهای حاشیه خلیج فارس، عراق و افغانستان کنار بیاییم. افزون بر این، عدم ضمانت اجرایی قوانین حوزه آب یک مشکل بزرگ در حوزه آب است. اجرا نشدن قانون حفظ حریم رودخانه‌ها یا قطع آب مشتریان پرمصرف از جمله قوانینی است که به اجرا نمی‌رسد.

نماینده‌ها ثبات نظر ندارند

 

اینها نمونه‌هایی از راهکارهای کارشناسان برای حل بحران آب ایران است اما واضح است که قبل از دستیابی به هر راهکار عینی و عملی، مقامات ارشد کشور نیاز به یکپارچگی در نظر و عمل دارند. موضوعی که مورد انتقاد شدید معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست هم قرار گرفته است. مسعود تجریشی به عملکرد برخی نمایندگان ملت خرده گرفته است و به ایسنا می‌گوید: متاسفانه برخی نمایندگان در رای و تصمیم یکپارچگی ندارند. برای مثال تعداد قابل توجه‌ای از نمایندگان در مجلس حرف از کم‌آبی و ضرورت حل بحران آب می‌زنند اما وقتی به شهر خود می‌روند برای ما نامه می فرستند که باید سد ساخته یا آب رها شود.

 

به گزارش ایسنا، «بحران آب» یا به عبارت دقیق‌تر «ورشکستگی آبی» کشورمان قابل انکار نیست و اساسا تنش‌های اجتماعی روی‌داده طی سال‌های اخیر، فرصت هر انکاری را از مسئولان می‌گیرد. با این وجود هنوز هیچ استراتژی روشنی برای حل بحران آب وجود ندارد و برخی مسئولان همچنان بر راه‌های رفته و خطاهای گذشته اصرار دارند و به عبارت‌ساده‌تر هنوز به ارزش و اهمیت آب در ایران واقف نشده‌اند.

 

با اینکه کشور در شرایط حاضر، با مشکلات مختلف اقتصادی و سیاسی و ... دست و پنجه نرم می‌کند، اما قطعا محیط زیست اولویت کمتری از اینها ندارند و چه بسا که ریشه برخی مشکلات اقتصادی امروز ناشی از بی‌توجهی به "آب" این کالای استراتژیک است و ناگفته پیداست که تداوم بی‌توجهی به آب معضلات امنیتی جدی به همراه خواهد داشت. لازم است بخش‌های مختلف حاکمیت تصمیمی عاجل و در عین حال علمی برای حل بحران آب ایران بگیرند.

ارزیابی "اشپیگل‌آنلاین" از اوضاع "خطرناک" ایران "در آستانه گرمازدگی"

مناقشه لفظی میان مقامات جمهوری اسلامی و آمریکا شدت گرفته و نارضایتی شهروندان ایران مدام افزایش می‌یابد. به نوشته اشپیگل‌آنلاین ادامه خشکسالی، فساد، رانت‌خواری و فشار تحریم‌ها ایران را در موقعیت خطرناکی قرار داده است.

وب‌سایت نشریه آلمانی اشپیگل در مقاله‌ای زیر عنوان "در آستانه گرمازدگی" که روز یک‌شنبه (۲۹ ژوئیه/ ۷ مرداد) منتشر شد به بررسی وضعیت ایران با توجه به معضل دامنه‌دار کم‌آبی، گسترش فساد و تنش‌های روزافزون با ایالات متحده پرداخته است.

این مقاله با نقل سخنانی از سردار غلامرضا جلالی، از فرماندهان ارشد سپاه پاسداران و رئیس سازمان پدافند غیرعامل آغاز می‌شود که ۴ هفته پیش گفته بود تغییرات اقلیمی در ایران "مشکوک به دخالت عوامل خارجی" است.

به گزارش خبرگزاری ایسنا سردار جلالی گفته بود: «تیم‌های مشترکی از اسرائیل و یکی از کشورهای همسایه، ابرهای در حال ورود به ایران را غیربارور می‌کنند.» او همچنین از دچار شدن ایران به پدیده "ابردزدی و برفدزدی" خبر داده بود.

دزدی برف و ابر باران‌زای ایران

رئیس سازمان پدافند غیرعالمل مقصود کشورهای خارجی را ادامه خشکسالی در ایران با هدف ضربه زدن به رژیم جمهوری اسلامی عنوان کرد. گرچه کارشناسان سازمان هواشناسی بلافاصله این سخنان را غیرعلمی خواندند و امکان دزدیدن برف و ابر را رد کردند.

سردار جلالی در ادامه سخنان عجیب خود از نتایج "مطالعات مراکز علمی" خبر داد که به گفته او در آن: «طی چهارسال گذشته ارتفاعات افغانستان تا مدیترانه مورد بررسی قرار گرفته است؛ نتیجه اینکه همه ارتفاعات بالای دو هزار و ۲۰۰ متر در این محدوده پر از برف ولی ارتفاعات ما خشک بوده است.»

اشپیگل‌آنلاین می‌نویسد اتهام‌های سردار جلالی اگرچه عجیب هستند اما یک پس‌زمینه واقعی دارند: شهروندان ایران اکنون چندین ماه است که از کمبود شدید آب رنج می‌برند و گرمای هوا در بسیاری از استان‌ها در یک ماه گذشته بالای ۴۰ درجه سانتیگراد بوده است.

در نتیجه استمرار این وضعیت میلیون‌ها ایرانی از دسترسی به آب آشامیدنی کافی محرومند و در کنار این معضل، قطع مقطعی برق نیز در بسیاری از شهرها اتفاق می‌افتد.

به گفته ردیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی، میانگین دمای هوا در ایران طی ده ماه گذشته نسبت به شاخص‌های بلندمدت یک درجه افزایش یافته و در این مدن ۱۱ بار دمای بالای ۵۰ درجه در نقاط مختلف، به خصوص در استان خوزستان به ثبت رسیده است.

بر پایه این گزارش شهر اهواز، مرکز استان خوزستان با ثبت دمای ۵۳ درجه گرم‌ترین شهر ایران در ده ماه گذشته بوده و استان‌های ایلام، هرمزگان، بوشهر، فارس و سیستان و بلوچستان نیز دمای ۵۰ درجه را تجربه کرده‌اند.

نقش سوءمدیریت در بحران کم‌آبی

به نوشته اشپیگل‌آنلاین، در کنار تغییرات اقلیمی، برخی از برنامه‌ریزی‌های نادرست در واکنش به تحریم‌های غرب و انزوای جمهوری اسلامی در جامعه جهانی نیز در تشدید معضل کم‌آبی نقش دارند؛ از آن جمله تلاش برای خودکفایی در تولید گندم و قطع وابستگی به واردات این محصول استراتژیک.

گندم در صورتی که به صورت دیم کاشته نشود از محصولات آب‌بر کشاورزی محسوب می‌شود. عیسی کلانتری رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست نیز بارها سیاست‌هایی نظیر خودکفایی در تولید گندم را از عوامل اصلی بر باد رفتن منابع آب و خاک ایران عنوان کرده است.

مناطق مرزی ایران با عراق در غرب و جنوب کشور از مناطقی هستند که بیش از همه با معضل کم‌آبی دست به گریبانند. شهروندان عراق نیز از هفته‌ها پیش درگیر مشکلات مشابهی هستند و علیه حکومت مرکزی تظاهرات می‌کنند.

افزایش حرکت‌های اعتراضی

اشپیگل‌آنلاین با اشاره به حرکت‌های اعتراضی که از دیماه سال گذشته تقریبا هر هفته در نقطه‌ای از ایران شکل می‌گیرد می‌افزاید، نارضایتی معترضان تنها به خاطر فساد مالی و کم‌آبی نیست، بلکه آنها همچنین از رفتار ماموران گشت ارشاد و سقوط ارزش پول ملی و تورم ناشی از آن به شدت ناخشنود و خشمگین هستند.

بنا بر این گزارش معترضان در ایران نقش رانت‌خواری و سودجویی نزدیکان حکومت در بحران کم‌آبی را تعیینکننده می‌دانند؛ آنها به عنوان مثل معترض‌اند که مالکان بزرگ در استان بوشهر آب را به سمت زمین‌های زیر کشت خود منحرف می‌کنند و باعث می‌شوند که سهم دیگر شهروندان از آبهای موجود در منطقه مدام کاهش یابد.

محمدباقر سعادت، نماینده دشتستان در مجلس شورای اسلامی چندی پیش با انتقاد از تعلل مسئولان در آب‌رسانی به مردم استان بوشهر به خبرگزاری ایلنا گفت: «مردم طی روزهای اخیر بارها تجمع کردند و در خصوص بحران بی‌آبی اعتراض کردند، آنها حق دارند و در این موضوع بی‌تقصیر هستند.»

سعادت گفته بود حدود دو ماه است که استان بوشهر به ویژه دشتستان و برازجان و شهرهای اطراف آن، دچار بحران شدید بی‌آبی شده‌اند و علت حل نشدن مشکل آب مردم بوشهر برداشت غیرقانونی توسط موتور پمپ‌هایی است که در اطراف رودخانه شاپور در شهرستان کازرون نصب شده است.

مطابق ارزیابی اشیگل‌آنلان بحران اقتصادی ایران فقط متاثر از سوءمدیریت نیست و خروج یک جانبه آمریکا از توافق هسته‌ای (برجام) که قرار است اعمال مجدد تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی را در پی داشته باشد نیز این بحران را تشدید می‌کند.

با نزدیک شدن به زمان اعمال مجدد تحریم‌ها، شرکت‌های بزرگ بیت‌المللی یکی پس از دیگری به همکاری خود با ایران خاتمه می‌دهند و چشم‌انداز سرمایه‌گذاری خارجی در جمهوری اسلامی مدام تاریک‌تر می‌شود. این وضعیت به افزایش بیکاری، به خصوص در میان جوانان منجر می‌شود که دامنه‌ی نارضایتی را گسترش می‌دهد.

ایران و تجربه ترامپ با کره شمالی

مطابق ارزیابی اشپیگل‌آنلاین دولت آمریکا روی افزایش نارضایتی در ایران حساب ویژه‌ای باز کرده است؛ تهدیدهای دونالد ترامپ علیه جمهوری اسلامی در روزهای گذشته همان لحن تهاجمی را به خود گرفته که او چند ماه پیش در برابر کره شمالی داشت. ظاهرا ترامپ امیدوار است این رویکرد تهاجمی سران ایران را مانند کیم جونگ اون به پای میز مذاکره بکشاند.

تحلیلگران این نشریه آلمانی معتقدند که تا کنون شواهدی دال بر نرمش ایران به چشم نمی‌خورد. آنها به سخنان چندی پیش رئیس جمهوری ایران اشاره می‌کنند که در واکنش به تهدید آمریکا برای به صفر رساندن صادرات نفت جمهوری اسلامی گفته بود: «آنها معنی این حرف را نمی‌فهمند، چرا که این اصلا معنی ندارد که نفت ایران صادر نشود و آن وقت نفت منطقه صادر شود.»

بر پایه این گزارش در چنین شرایطی، فردی مانند مایک پومپئو به عنوان وزیر خارجه در کنار ترامپ قرار گرفته که از سالیان پیش از برخود شدیدتر با رژیم ایران حمایت می‌کند و به تازگی حسن روحانی و همتای ایرانی خود محمد جواد ظریف را با رهبران مافیا مقایسه کرده است.

مایک پومپئو تاکید کرده که دولت آمریکا از معترضان و تظاهرکنندگان علیه حکومت ایران حمایت خواهد کرد. به نوشته اشپیگل‌آنلاین این حمایت حتی در میان بسیاری از گروه‌های اپوزیسیون نیز "دخالت خارجی" تعبیر شده و با استقبال چندانی روبرو نشده است.

نشریه آلمانی می‌افزاید که پومپئو، به رغم این برای آینده برنامه‌های بیشتری برای دخالت در امور داخلی ایران در دستور کار دارد و از راه‌اندازی یک برنامه رادیویی و تلویزیونی ۲۴ ساعته خبر داده که از طریق اینترنت قابل دریافت است.

این نشریه در پایان می‌نویسد هدف برنامه‌های آمریکا روشن است: دامن زدن به ناآرامی در ایران؛ سال آینده انقلاب اسلامی ۴۰ ساله می‌شود و اگر همه چیز مطابق میل آمریکا پیش برود در چهلمین سالروز انقلاب ۵۷ جشنی به این مناسبت در کار نخواهد بود.

از منظر واشنگتن سیاست‌های تحریمی آمریکا از هم اکنون نیز نخستین موفقیت‌های خود را آشکار می‌كند؛ دولت حسن روحانی برای کاهش نارضایتی عمومی از وضعیت بحرانی اقتصادی کشور، رئیس پیشین بانک مرکزی را کنار گذاشت و عبدالناصر همتی را به عنوان جانشین او معرفی کرد که کار خود را از روز شنبه آغاز کرد که مشخص نیست بتواند جلوی ادامه سقوط ارزش ریال را بگیرد

مردم کرمان در انتظار جیره بندی آب

اکنون تأمین آب شرب سالم برای میلیون‌ها شهروند ایرانی، به یکی از بزرگ‌ترین مشکلات مدیران اجرایی کشور تبدیل شده است؛ مسأله مهمی که حیات انسانی را تهدید می‌کند و بسیاری از شهروندان را در معرض خسارات سنگین قرار داده است. مثل نزدیک به یک میلیون و سیصد هزار شهروند استان کرمانی که در آستانه جیره بندی آب آشامیدنی هستند و مسئولان نیز از حل مشکل ایشان ناتوانند.

به گزارش «تابناک»؛ هر چند توزیع جغرافیایی بارندگی در اکثر نقاط کشور کم و نگران کننده است، این موضوع در استان کرمان به عنوان یکی از کم بارش‌ترین مناطق کشور نگران کننده‌تر است؛ استانی که در حوضه آبریز فلات مرکزی قرار گرفته و چند حوضه آبریز زیر مجموعه این استان از جمله بحرانی‌ترین حوضه‌های آبی کشور هستند.

استان کرمان با بیش از ۱۸۰ هزار کیلومتر مربع مساحت و ۳ میلیون جمعیت، یکی از پر جمعیت‌ترین و پهناورترین استان‌های کشور است که در مرکز ایران قرار گرفته و بسیاری از معادن استراتژیک کشور در این استان واقع است.

در جریان گسترش بحران آب و تشدید خشکسالی در سال‌های اخیر، این استان یکی از مهم‌ترین استان‌هایی بود که با مشکل جدی در بحث بارش نزولات جوی رو به رو شد و از سویی نیز به دلیل افزایش دمای هوا، بخش عمده‌ای از منابع آب سطحی استان به دلیل تبخیر شدید از دسترش خارج شد.

حوضه‌های آبریز ابرقو ـ سیرجان، کویر درانجیر و هامون ـ جازموریان از جمله اصلی‌ترین حوضه‌های آبریزی است که منطبق با جغرافیای استان کرمان است و در سال‌های اخیر تقریباً کم‌ترین میزان نزولات جوی را دریافت کردند.

حوضه آبریز درانجیر از ابتدای سال آبی جاری تا کنون تنها ۴۸ میلیمتر بارندگی داشته است که به نسبت مدت مشابه در سال گذشته نزدیک به ۵۰ درصد کاهش را نشان می‌دهد. حوضه آبریز ابرقو ـ سیرجان نیز در سال آبی جاری ۱۰۱ میلی متر بارندگی داشت. این در حالی است که در سال آبی گذشته، این رقم معادل ۳۷۰ میلی متر بود و این یعنی حوضه آبریز مذکور بیش از ۷۰ درصد کاهش بارندگی داشته است.

حوضه آبریز هامون ـ جازموریان نیز در سال آبی جاری تنها ۴۵ میلی متر بارندگی را تجربه کرده و این در حالی است که در مدت مشابه سال قبل بالای ۱۹۰ میلی متر بارندگی در این حوضه رخ داده بود.

کاهش شدید نزولات جوی در کنار افزایش شدید دمای هوا در این استان کویری، حالا شرایط را به سمتی کشانده که بر اساس سخن متولیان منابع آب کشور، بیش از یک میلیون و سیصد هزار شهروند استان کرمان در معرض بحران جدی برای تأمین آب شرب و جیره بندی آب هستند.

این موارد را می‌توان از سخنان مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان کرمان متوجه شد که در همین رابطه به رسانه‌ها گفت: تعداد کل شهر‌های تحت پوشش آب شهری ۷۱ شهر، تعداد روستا‌های تحت پوشش شرکت آب شهری کرمان ۱۴۷ روستاست.

محمد طاهری در همین رابطه عنوان کرد: تعداد کل مشترکانی که از آب شهری استفاده می‌کنند، ۵۹۰ هزار مشترک و تعداد آحاد آب ۷۲۷ هزار آحاد مشترک است.

رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان کرمان در بخش دیگری از صحبت‌های خود در خصوص نیاز آبی استان کرمان در تابستان امسال گفت: از مجموع ۷۱ شهر تحت پوشش، ۹ شهر در وضعیت بحرانی قرار دارند که شامل شهر‌های کرمان، بم، رفسنجان، زرند، گنبکی (توابع بم)، نودژ (توابع کهنوج)، دهج (توابع شهربابک)، جوزم (توابع شهربابک)، زهکلوت (توابع کهنوج) هستند.

وی ادامه داد: در این ۹ شهر یک میلیون و ۳۶۰ هزار جمعیت ساکن است که نیاز آبی آن‌ها چهار هزار و ۵۰۰ لیتر در ثانیه است. ظرفیت امکان تولید آب فقط سه هزار و ۴۰۰ لیتر بر ثانیه است که با این حساب هزار و ۱۰۰ لیتر در ثانیه کمبود آب داریم.

طاهری تأکید کرد: پنج شهر در معرض تنش آبی قرار دارند؛ یعنی ظرفیت تولید و تقاضا تقریباً برابر است که این شهر‌ها هنزا (توابع بافت)، دشتکار (توابع بردسیر)، بلوک (توابع جیرفت)، ریحان‌شهر (توابع زرند) و کهنوج هستند.

وی اظهار داشت: در این پنج شهر ۷۵ هزار ت از نعمت آب آشامیدنی سالم بهره‌مند هستند.

طاهری ظرفیت تولید آب در کل استان را هشت هزار و ۱۰۰ لیتر بر ثانیه عنوان کرد و گفت: این در حالی است که نیاز استان ۹ هزار و ۲۰۰ لیتر بر ثانیه است.

وی تصریح کرد: هزار و ۱۰۰ لیتر در ثانیه کمبود آب برای رفع نیاز‌های مردم استان کرمان داریم که رقم کمی نیست.

مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان کرمان گفت: آب شهر کرمان هنوز جیره بندی نشده که در صورت عدم صرفه جویی شهروندان، این اتفاق خواهد افتاد.

بر اساس آنچه مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان کرمان مطرح کرده است، در شرایط کنونی بیش از ۹ شهر بزرگ و کوچک این استان با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و سیصد هزار تن، اکنون دچار بحران جدی در تأمین آب شرب هستند و با شرایط موجود به زود تأمین آب خانگی آن‌ها جیره بندی خواهد شد.

این اتفاق در شرایط کنونی نیازمند همیاری مردم و مسئولان برای کاهش مصرف آب و مدیریت هوشمندانه مصرف است که قطعاً خواهد توانست تا حدود زیادی بروز مشکلات جدی در این رابطه را در سال جاری به صفر نزدیک کند.

با این حال همچنان این پرسش و ابهام در ذهن‌ها می‌ماند که با استمرار وضعیت کنونی در سال‌های آتی، شرایط برای این استان پرجمعیت چگونه پیش خواهد رفت و آینده میلیون‌ها شهروند استان کرمان چه خواهد شد

آگهی ها

شهرک های صنعتی

طرح های اقتصادی

پروژه ها