کسب و کارخانگی

کسب و کار خانگی آن دسته از فعالیتهایی است که توسط عضو یا اعضای خانواده در فضای مسکونی در قالب یک طرح کسب و کار بدون مزاحمت و ایجاد اخلال در آرامش واحدهای مسکونی همجوار شکل گرفته و منجر به تولید خدمت و یا کالای قابل عرضه به بازار خارج از محیط مسکونی می‌شود. کسب و کارهای خانگی اغلب داخل تجارتهای خیلی کوچک جای می‌گیرند و به طور معمول برای نامیدن فعالیت تجاری که در درجه اول در محل سکونت و یا محل مسکونی قرار دارد و یا متمرکز در خانه است، استفاده می‌شود. به علاوه اغلب مالک یا مالکان کسب و کار خانگی، در محل قرار گرفتن کسب و کار ساکن هستند.

اهمیت کسب و کار خانگی

اگرچه این نوع کسب و کارها اغلب جزو بخش پنهان و غیررسمی اقتصاد هستند، اما نقش قابل توجهی در ثروت و رشد اقتصادی یک جامعه و توسعه سرمایه اجتماعی آن دارند. چنانچه به زعم برخی اندیشمندان، فرصتهای کسب و کار خانگی باعث خود اشتغالی در راستای رفع کاستیها و تأمین نیازهای محلی یک اقتصاد شده و راه را برای توسعه پایدار اقتصادی هموار می‌کند.

تاریخچه کسب و کار خانگی

کار از خانه قدمت دیرینه‌ای دارد. شاید بتوان گفت که پیشینه آن به ظهور مفهوم خانه و یکجانشینی انسان باز می‌گردد. بخش اعظم فعالیتهای اقتصادی مردمان قبل از عصر صنعتی شدن در خانه‌ها و محل زندگیشان انجام می‌شد و خلط مفهوم خانه و کسب و کار مفهوم غریبی نبوده است. کسب و کار خانگی در جوامع سنتی و کشاورزی بیشتر متداول بوده است. اما پس از انقلاب صنعتی به دلیل مرزی که بین محل کار و خانه کشیده شد، اهمیت آن کاهش یافت. با انقلاب صنعتی و گسترش نظام کارخانه‌ای رفته رفته مرز میان خانه و محل کار پر رنگ تر شد، به طوری که مراکز صنعتی و تجاری به عنوان محلی برای فعالیت اقتصادی و خانه به کانونی گرم و آرام بخش برای مردمان خسته از کار روزانه در این مراکز تبدیل شد. وقوع یک شوک اقتصادی در اثر بحران انرژی اپک در سال ۱۹۷۳باعث شد که توجه‌های دوباره نسبت به خانه به عنوان محل کار جلب شود.

طبق آمارها ، برای هر شغل ثابت در حوزه نفت 2 میلیارد تومان، کشاورزی و صنعت  حدود 160 میلیون تومان و در نهات برای مشاغل خانگی  و کوچک 15 میلیون  تومان سرمایه لازم می باشد.

آگهی ها

شهرک های صنعتی

طرح های اقتصادی

پروژه ها